Gustavo Pazos kwam als kind al in contact met de gitaar en sindsdien zijn beide onlosmakelijk met elkaar verbonden.  
Zijn eerste lessen kreeg hij van een oude leraar in Montevideo, die hem hielp om de overgang te maken van klassieke gitaar naar de gaucho-gitaar van de milonga, vidalita en estilo.
Later nam Pazos les bij de Uruguayaanse gitarist Magdalena Jimeno van NEMUS (Núcleo de Educación Musical Institute) en studeerde hij enkele jaren in Amsterdam aan het Sweelinck Conservatorium. Maar zijn ‘echte’ training kreeg hij volgens eigen zeggen op het podium samen met andere muzikanten.
In de jaren ‘80 nam hij drie cd’s op: El Retorno (1983), Vida y Oficios (1984) en Aparceros (1988). Zijn eerste instrumentale cd met stukken voor twee gitaren nam hij op in Nederland, samen met de klassieke gitariste Esther Steenbergen (Papas Calientes, 1998). Hij ziet deze periode als zeer verrijkend, vanwege de eisen die Esther aan hem stelde.
De laatste jaren legt hij zich steeds meer toe op componeren, getuige zijn nieuwe cd Caraguatá (2012).

Gustavo werkte tot 2010 als radiomaker/producer voor de NPS. Hij heeft diverse radio-documentaires gemaakt en als artistiek leider van diverse muzikale projecten gewerkt.